« پرتوي از نهج البلاغه :: -1 »
يك انسان بافرهنگ ، خردورز ، آگاه ، و بخصوص يك شيعه راستين علوي(نه يك شيعه صفوي به قول دكتر علي شريعتي) اهل بي منطقي ، فحاشي و سبكسري نيست.
آنكه انديشه و منطق درست دارد به فحاشي و توهين و ناسزا كه كاري به غايت غير انساني و ضد اسلامي است مبادرت نمي ورزد.
حضرت امير المومنين علي(ع) الگو و امام موحدان ، عدالتجويان و آزادگان جهان ، در خطبه 197نهج البلاغه ، هنگامي كه شنيد يارانش درجنگ صفين به لشكر شام ،دشنام ميدهند، بسيار برآشفت و با لحني توبيخ آميز خطاب به يارانش فرمود :
من براي شما نمي پسندم كه دشنام دهنده باشد ، اما اگر بجاي دشنام،كردارآنها را بيان كرده و حالشان(مواضع و انديشه هاي آنها )را يادآوري نمائيد،اينكار از نظر گفتار بهتر و در مقام حجت و عذر موثرتر است.
و بهتر است كه به جاي دشنام چنين بگوييد : بارخدايا خونهاي ما و ايشان را از ريختن حفظ فرما و ميان ما و آنها را اصلاح كن و آنانرا از گمراهيشان برهان تا كسانيكه نادان به حق است،آنرا بشناسد و آنكه حريص و شيفته گمراهي و دشمني است از آن باز ايستد. {خطبه 197 نهج البلاغه-ترجمه : فيض الاسلام}
سرور و مولاي آزادانديشان و موحدان راستين محمدي و علوي،در نامه 14نهج البلاغه ، ترجمه : مرحوم استاد سيد علينقي فيض الاسلام ، در وصيت نامه اي راهگشا ، به لشگر خود پيش از روبرو شدن با دشمن در جنگ صفين از جمله فرمود : با آنها نجنگيد تا اينكه ايشان جنگ با شما را آغاز نمايند. زيرا -سپاس خدا را-كه شما داراي حجت و دليل هستيد ......پس اگر به امر و خواست خداوند فرار و شكست روي داد،گريخته را نكشيد، و درمانده را زخمي نكنيد ، و زخم خورده را از پا در مياوريد ، و زنان را با آزار رساندن(به آنها )بر ميانگيزيد ، هر چند دشنام به شرافت و بزرگواري شما داده ، و به سرداران و بزرگانتان، ناسزا و دشنام گويند ......در زمان جاهليت اگر مردي،زني را به سنگ يا چماغ مي زد، بر اثر آن او را و بعد از او فرزندانش را سرنش مي نمودند. { جلد پنجم-نامه ها-صفحه 800}
حالا با توجه به سخنان امام اول شيعيان راستين علوي ، ببينيم ما در كجا ي اين خط و راه خدايي و مردمي ايستاده ايم، در خط پيشواي آزادگان و موحدان هستيم ، و يا خداي ناكرده در جبهه دروغ و دشنام و نفاق صفوي و اموياني چون معاويه و عمروعاص هاي مكار .
انشاءالله خداوند يگانه و مهربان ، همه ما انسانها را، صرف نظر از هر باور و مذهب به راه مستقيم ، هدايت نمايد، و ما را ازهر گونه انحراف ، آلودگي و اعمال، پندار، و گفتارهاي زشت،كفرآلود،شرك آلود، ضد خردوزي و ترقي ، وضد تكامل انساني ، نجات دهد. آمين.
كد مقاله :: ./3
يك انسان بافرهنگ ، خردورز ، آگاه ، و بخصوص يك شيعه راستين علوي(نه يك شيعه صفوي به قول دكتر علي شريعتي) اهل بي منطقي ، فحاشي و سبكسري نيست.
آنكه انديشه و منطق درست دارد به فحاشي و توهين و ناسزا كه كاري به غايت غير انساني و ضد اسلامي است مبادرت نمي ورزد.
حضرت امير المومنين علي(ع) الگو و امام موحدان ، عدالتجويان و آزادگان جهان ، در خطبه 197نهج البلاغه ، هنگامي كه شنيد يارانش درجنگ صفين به لشكر شام ،دشنام ميدهند، بسيار برآشفت و با لحني توبيخ آميز خطاب به يارانش فرمود :
من براي شما نمي پسندم كه دشنام دهنده باشد ، اما اگر بجاي دشنام،كردارآنها را بيان كرده و حالشان(مواضع و انديشه هاي آنها )را يادآوري نمائيد،اينكار از نظر گفتار بهتر و در مقام حجت و عذر موثرتر است.
و بهتر است كه به جاي دشنام چنين بگوييد : بارخدايا خونهاي ما و ايشان را از ريختن حفظ فرما و ميان ما و آنها را اصلاح كن و آنانرا از گمراهيشان برهان تا كسانيكه نادان به حق است،آنرا بشناسد و آنكه حريص و شيفته گمراهي و دشمني است از آن باز ايستد. {خطبه 197 نهج البلاغه-ترجمه : فيض الاسلام}
سرور و مولاي آزادانديشان و موحدان راستين محمدي و علوي،در نامه 14نهج البلاغه ، ترجمه : مرحوم استاد سيد علينقي فيض الاسلام ، در وصيت نامه اي راهگشا ، به لشگر خود پيش از روبرو شدن با دشمن در جنگ صفين از جمله فرمود : با آنها نجنگيد تا اينكه ايشان جنگ با شما را آغاز نمايند. زيرا -سپاس خدا را-كه شما داراي حجت و دليل هستيد ......پس اگر به امر و خواست خداوند فرار و شكست روي داد،گريخته را نكشيد، و درمانده را زخمي نكنيد ، و زخم خورده را از پا در مياوريد ، و زنان را با آزار رساندن(به آنها )بر ميانگيزيد ، هر چند دشنام به شرافت و بزرگواري شما داده ، و به سرداران و بزرگانتان، ناسزا و دشنام گويند ......در زمان جاهليت اگر مردي،زني را به سنگ يا چماغ مي زد، بر اثر آن او را و بعد از او فرزندانش را سرنش مي نمودند. { جلد پنجم-نامه ها-صفحه 800}
حالا با توجه به سخنان امام اول شيعيان راستين علوي ، ببينيم ما در كجا ي اين خط و راه خدايي و مردمي ايستاده ايم، در خط پيشواي آزادگان و موحدان هستيم ، و يا خداي ناكرده در جبهه دروغ و دشنام و نفاق صفوي و اموياني چون معاويه و عمروعاص هاي مكار .
انشاءالله خداوند يگانه و مهربان ، همه ما انسانها را، صرف نظر از هر باور و مذهب به راه مستقيم ، هدايت نمايد، و ما را ازهر گونه انحراف ، آلودگي و اعمال، پندار، و گفتارهاي زشت،كفرآلود،شرك آلود، ضد خردوزي و ترقي ، وضد تكامل انساني ، نجات دهد. آمين.
كد مقاله :: ./3
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر