قرآن ، آزادی ، حقوق بشر-قسمت ششم-6
سوره یونس :: آیه 99 ::
وَلَوْ شَاءَ رَبُّکَ لَآمَنَ مَن فِی الْأَرْضِ کُلُّهُمْ جَمِیعًا أَفَأَنتَ تُکْرِهُ النَّاسَ حَتَّى یَکُونُوا مُؤْمِنِینَ.
و اگر پروردگارت می‌خواست، همه اهل زمین [جبراً] ایمان می‌آوردند [اما انسان را موهبت اختیار و حق انتخاب داده است]. [حال] آیا تو می‌خواهی مردم را [با وجود چنین مشیتی] وادار کنی تا ایمان بیاورند؟
به عنوان مثال:: در قرآن می خوانیم که باید از مواد مخدر و مشروبات الکلی و قمار دوری نمود ، و حتی به آنها نزدیک نشد ، ولی فردی عادت به نوشیدن مشروبات الکلی یا مصرف مواد صنعتی همچون شیشه پیدا می کند ، و در حین عمل رانندگی از خود بیخود شده ، و یا دچار خیالات و توهمات مالیخولیایی میشود ، و نهایتاً به تپه ای برخورد می کند و جان عزیزش را از دست میدهد.
آیا در این تصادف دلخراش می توانیم قانونِ علمی و هدفمندِ حاکم بر جهان ، و یا پروردگار تمام عالم و کائنات را بعنوان سازنده و آفریننده آن محکوم کنیم ، یا در واقع بینیِ خردورزانه کمال جویانه ، مقصر اصلی آن حادثه هولناک تصادف ، آن راننده مست یا نشئه از مواد مخدرِ صنعتی بود ، که برخلاف قانون و دستورات انسان سازِ خدا در کتاب قرآن حکیم عمل نمود ، و به نفسِ خود بسیار ستم کرد ، و عاقبت با بهره جوییِ نادرست از اراده و اختیار آزادش ، خود را به ورطه مرگ و هلاکت انداخت؟
یا در مثالی دیگر ::
( ...دست زدن به آتش دردناک است و موجب میشود تا دستمان را سریعاً عقب بکشیم.
ما مجبور نیستیم این پاسخ را یاد بگیریم ، این پاسخ به صورت فطری توسط ساختار دستگاه عصبی ما تعیین تکلیف شده است.
ما انسانها به این مسئله واقفیم که هر گاه به آتش دست بزنیم ، دستمان خواهد سوزد.
در نتیجه ، صرفاً با دیدن و مشاهده شعله آتش ، از دست بردن به درون آن حذر میکنیم ، زیرا دیدن شعله آتش جایِ دست زدن به شیء داغ را می گیرد و این شیء .محرکی برای تولید ترس و اجتناب نمودن از آن عمل اشتباه می شود. )
منبع : [=کتاب روانشناسی یادگیری ، یحیی سید محمدی ، ص۶ ]
سوال مشخص ::
آیا در مطلب بالا فردی که برخلاف نظم و نظام ، و قوانین هدفمند حضرت حق در تمام عالم و هستی ، رفتار کند و به آتش سوزان دست بزند و دستانش دچار سوزش و درد شود و بسوزد ،
می توانیم خام خیالانه چنین مدعی شویم که گویا خداوند در این عمل مقصر است ، و یا نه فرد خاطی را سرزنش خواهیم نمود که از تعقل و قوانین عینی و علمی جهانِ بزرگ و مرتبط به هَم ، سر پیچیده است و عملی نادرست را برگزیده و به اجرا گذاشته است؟
14-سوره انعام ، آیه ۱۰۴ ::
قَدْ جَاءَكُم بَصَائِرُ مِن رَّبِّكُمْ فَمَنْ أَبْصَرَ فَلِنَفْسِهِ وَمَنْ عَمِيَ فَعَلَيْهَا وَمَا أَنَا عَلَيْكُم بِحَفِيظٍ.
براي شما از جانب پروردگارتان بينش‌هايي [=حقايقي رهگشا / كتابي روشنگر] آمده است؛ پس هر كس ديده [بصيرت] گشايد، به سود اوست و هركس ديده بربندد، به زيان اوست و من پاسدار [ايمانِ] شما نيستم.
( ترجمه : م.ع.ب )
15-سوره نساء ، آیه ۸۱ :
پرورد گار یگانه در این آیه مبارکه می فرماید ::
وَيَقُـولُونَ طَاعَةٌ فَإِذَا بَرَزُوا مِنْ عِندِكَ بَيَّتَ طَائِفَةٌ مِّنْهُمْ غَيْرَ الَّذِي تَقُـولُ وَاللَّهُ يَكْتُبُ مَا يُبَيِّتُونَ فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ وَكَفَى بِاللَّهِ وَكِيلًا
[در حضور تو] اظهار فرمانبرداري [براي مشاركت در جهاد] مي‌كنند، با اين حال وقتي از [حالت پنهان‌كاري] نزد تو بيرون مي‌آيند، گروهي از آنها خلاف آنچه [از ضرورت همبستگي عليه تجاوز دشمن] مي‌گويي، شبانه توطئه مي‌كنند. حال آنكه خدا آنچه در پنهان توطئه مي‌كنند ثبت مي‌كند. پس [با وجود اين خيانت‌ها] درگيرشان مشو و به خدا توكل كن كه خدا در وكالت [=سپردن كارها به مشيّت او] كفايت مي‌كند.
( ترجمه :: م.ع.ب )
نکته ها ::
در این آیه بر خلاف تبلیغات نادرست و فریبکارانه اسلامستیزان ، می توانیم دریابیم ، مقوله آزادی و حقوق نوع انسان چقدر مورد توجه اسلام می باشد.
خداوند در این آیه ،حتی به پیامبر عشق و رحمت گوشزد می کند ، از خیانت دورویان مسلمان نما یا همان منافقان که جلسه و گردهمائی مخفی شبانه بر علیه رسول اکرم بعنوان فرمانده جنگی تشکیل می دهند ، بگذرد و توطئه و کارشان را بخدای عالم واگذار نماید.
یکی از عالمان و مفسران قرآن حکیم در مورد این آیه می نویسد :
( نكته بس مهمي در ارتباط با آزادي مخالفين در اين آيه آموزش داده شده است؛ آزادي براي تشكيل جلسة مخفي شبانه عليه نظريات پيامبر در مقام حاكم و فرمانده سپاه در مقابله با دشمن!
درست است كه توطئه منافقانه آنان محكوم شده است، ولي كيفري دنيايي براي چنين اقدامي، كه به هنگام جنگ توسط نظام‌هاي سياسي دمكرات هم تحمّل نمي‌گردد، تعيين نشده است.
سياق جنگي و محور بودن موضوع جنگ در اين آيات را كه در متن آيات جهادي (66 تا 104) قرار گرفته است، به وضوح مي‌توان دريافت، بنابراين بديهي است كه اعلام مواضع موافق منافقين با تصميمات پيامبر در دفاع از مدينه هنگام ملاقات با او، و اتّخاذ مواضع خلاف آن در محافل پنهاني شبانه، در مورد جنگ بوده است، نه احكام شرعي و عبادي. )
《 سایت و نرم افزار قرآنی م.ع.ب 》
نکته ای که نباید از آن غفلت کرد این است که ، کافران و مشرکان و آحاد ملت تا زمانی که عقیده و تفکری را در غالب فردی ، یا جمعی بصورت انجمن ، احزاب و گروههای سیاسی و عقیدتی تشکیل می دهند و به تبلیغ آثار و اندیشه های خود دست می زنند ، کارشان آزاد و اندوخته های ذهنی اشان تحمل میشود ، ولی مانند قوانین همه دنیای دموکرات امروزین ، وقتی در دوران پیامبر گروهی از کافران و مشرکان بصورت فردی یا دسته جمعی به کشتار و خونریزی و تجاوز به جان و مال و نوامیس از نفوس مسلمین و آحاد ملت پرداختند ، در مقابل آنها بحث جنگ و جهاد دفاعی مطرح میشود تا جلوی جنگ و تعدی جنایتکارانه متجاوزان و جنگ طلبان را بصورت قاطع سد نمایند ، تا زمانی که متعدی تن به شکست یا صلح بدهد و جنگ بار فتنه اَش را بر زمین بگذارد ، بعد از صلح ، اسارت ، عقب نشینی و یا پایان جنگ از طرف دشمن ، و بیرون رفتن یا عقب زدن آنها تا مرز تعیین شده اولیه ، هر گونه حرکتی مقابله جویانه جنگی در حکم ستمکاری ، تجاوز و تعدی است ، و خداوند ظالمان و تجاوزکاران را هرگز دوست ندارد.
زیرا در قوانین جاری و ساری الهی ، حرمت جان انسانها به منظور یکی از اصول مهم و فسخ ناشدنی دین رهائی بخش اسلام قرآنی و محمدی میباشد و بس.
نویسنده مقاله :: #مهدی_گلمحمدی
#قرآن_آزادی_و_حقوق_بشر
#پرتوی_از_قرآن
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر