《 قرآن ، آزادی ، حقوق بشر-قسمت هجدهم-18 》
15-تحمل و تقوی رهایی بخش در برابر آزار دگر اندیشان :
در سوره آل عمران ، آیه ۱۸۶ میخوانیم ::
لَتُبْلَوُنَّ فِي أَمْوَالِكُمْ وَأَنفُسِكُمْ وَلَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتَابَ مِن قَبْلِكُمْ وَمِنَ الَّذِينَ أَشْرَكُوا أَذًى كَثِيرًا وَإِن تَصْبِرُوا وَتَتَّقُوا فَإِنَّ ذَلِكَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ
مسلماً شما در اموال و جان‌هاي خويش آزمايش خواهيد شد و بي‌ترديد از كساني كه پيش از شما به آنها كتاب داده شده [=يهوديان و مسيحيان] و نيز از كساني كه شرك ورزيدند، [سخنان] آزار [دهنده] فراواني خواهيد شنيد، و [اما] اگر صبر كنيد و تقوا پيشه سازيد [=تحمّل نماييد و نفس خود را از عكس‌العمل انتقامي باز داريد]، پس بي‌گمان اين [تحمّل و تسلّط بر نفس] نشانة اراده [شما] در كارهاست.
نکته ها ::
اگر فرموده خداوند یکتا در قرآن حکیم را با رفتارها و عملکردهای گروههای ضد اسلامی و ضد انسانی طالبان ، القاعده ، داعش و .... ، مقایسه کنیم ، به خوبی در می یابیم که تفاوت ره از زمین تا آسمان است ، و آن گروههای فوق الذکر هیچ ارتباط و تناسبی با دین مترقی و آزادیبخش اسلام قرآنی ، محمدی و علوی نداشته ، ندارد و هرگز نخواهد داشت.
بیان دوباره این نکته کاملاً ضروری و مهم است که اساساً مقوله جنگ و تهاجم مسلحانه و تعرض به جان و مال و نوامیس مردم ، موضوعی دیگر است.
یا به سخنی دیگر دستورات قرآن در آیات ذکر شده ، تماماً در مورد مشرکان و کافرانی است که به تهاجم فرهنگی و نه تهاجم مسلحانه زده اند.
در برابر تهاجم فرهنگی( توهین و استهزاء آیات خدا ) ، طبق دستور پروردگار عالم ، تنها می توانیم جلسه ای که در آن آیات الهی را به سخره و استهزاء گرفته شده است راترک کنیم.
( پروردگار یکتا)مشابه رهنمود فوق را از موضوع دفاعی( نه تهاجمی ) در عکس العمل نسبت به مخالفین به ترتیب سه گانه ذیل به رسول اکرم( ص ) توصیه کرده است.
۱- از کافران و منافقان اطاعت نکن؛
۲- به آزارشان اهمیت مده( آن را واگذار ) ؛
۳-به خدا توکل کن.
(منبع : در عرصه اصلاحات ، ص ۱۴۰)
البته ناگفته نماند اسناد بسیاری در تاریخ اسلام داریم ، که ائمه اطهار( ع) در مساجد که محل تجمع خلق خدا بود ، با افراد زیادی که عقاید گوناگونی همچون اهل نصارا( مسیحیان ) ، یهودیان ، زرتشتیان ، مشرکان ، غالیان ، طبیعیون و بی دینان ، و ....در پیرامون وجود خدا ، خلقت انسان و ... مناظره و گفتگو میکردند.
امام جعفر صادق(ع) که مانند پدرش اهل تفکر ، علم و حقوق بود ، و دانشجویان بسیاری را تحت تعیلم و تربیت قرار داد.
در واقع پیشوایان و الگوهای دینی ما یعنی همان امامانِ آزاده و علوی، بدون تندی و خشونت با کسانی که با عقاید مختلف مذهبی و غیرآن بودند ، با صبر و حوصله علاوه بر بحث و آموزش علوم آن روزگاران به آن علاقمندان ، مخاطبان را با اسلام راستین آشنا مینمودند ، و حقیقت را از باطل مشخص میکردند.
دگراندیشان و داشتن سعه صدر! ::
16-سوره حجر ، آیات شریفِ ۹۷ و ۹۸ ؛
سوره حجر ::آیه 97
وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُـولُونَ
و هر آينه ما مي‌دانيم که سينه تو از آنچه مي‌گويند تنگ مي‌شود [=کفرگوئي‌هاشان آزرده‌ات مي‌کند].
سوره حجر::آیه98
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ السَّاجِدِينَ
پس [براي آرامش يافتن] به ستايش پروردگارت تسبيح کن و از سجده‌کنندگان باش.
17-پروردگار مهربان در سوره هود ، آیه مبارکه 12 ، از اینکه رسول اکرم را بخاطر عدم ایمان آوردن و سوالات گمراه کننده حق پوشان ، بسیار محزون و دلتنگ میبیند ، او را دلداری داده و برای چندمین مرتبه ، سطح و اندازه مسئولیت پیامبر که ابلاغ و پیام رسانی آشکار و مبین است را به او بصورت صریح و مشخص بیان میکند ، و تنها آفریدگار عالم را عهده دار و مسئول همه چیز میداند. ::
فَلَعَلَّكَ تَارِكٌ بَعْضَ مَا يُوحَى إِلَيْكَ وَضَائِقٌ بِهِ صَدْرُكَ أَن يَقُـولُوا لَـوْلَا أُنزِلَ عَلَيْهِ كَنزٌ أَوْ جَاءَ مَعَهُ مَلَكٌ إِنَّمَا أَنتَ نَذِيرٌ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ وَكِيلٌ
پس [در برابر ناسپاسان و منکران] از اينکه مي‌گويند: چرا گنجي بر او نازل نشده، يا فرشته‌اي [در تأييد رسالت] به همراهش نيامده، مبادا بعضي از آنچه را [در ارتباط با صبر و تحمل در برابر سخنان منکران] بر تو وحي مي‌شود ترک کني!
[در هر صورت]تو فقط هشدار دهنده‌اي؛و خداست که بر همه چيز وکيل [=مراقب و کارگزار] است.
توجه : برای آشنایی با سلسله آیاتی که مربوط به دستور خداوند مبنی بر سعه صدر و صبر و عدم محزون شدن پیامبر ، در مقابل اعراض ، ناباوری و
بی ایمانی دگراندیشان ، میباشد ، چند نمونه دیگر را به رشته تحریر در می آوریم ، تا برای وجدانهای بیدار و آگاه جامعه ، خود دلیلی متقن و مبرهن برای
باور قلبی به این نکته باشد که ؛ اسلام دینی سراسر لطف ، عشق ، صلح و برابری است ، که مقوله حقوق بشریت در تمام اجزای و فرامین الهی که در کتاب قرآن مبین متبلور شده است ، عیان و هویدا است.
18- سوره حجر ، آیه88 ::
لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ
ترجمه :: ـ [با وجود چنين گنج شايگاني] به نعمت‌هائي که ما برخي از آنها [=منکران] را برخوردار کرده‌ايم چشم مدوز [=اعتنائي به مال و ثروت آنان مکن] و بر آنان [از ايمان نياوردنشان] محزون مشو و [در عوض] بال مهرباني خويش را بر مؤمنان بگستران [به آنها اعتنا کن و زير پر و بال حمايت قرارشان ده].
به قلم :: #مهدی_گلمحمدی
#قرآن_آزادی_و_حقوق_بشر
#پرتوی_از_قرآن
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر